Spelbegeleiding
Spelen is een vorm van ontwikkelen welke over het algemeen vanzelf plaatsvindt. Kunnen spelen is in het belang van de algemene ontwikkeling; het kind ervaart de dingen om zich heen, leert het kennen, geeft het betekenis en leert ermee omgaan. Wanneer de spelontwikkeling bij een kind stagneert kan het ook gaan vastlopen op andere ontwikkelingsgebieden.
Spelen doet iedereen vanuit zichzelf .......
Dit zou natuurlijk geweldig zijn wanneer dat zo is. Helaas loopt het bij kinderen met een ontwikkelingsstoornis niet altijd zo vanzelfsprekend. Vaak zien we problemen tijdens de spelontwikkeling, ze lopen vast tijdens het spel, kunnen niet goed spelen, spelen weinig of eenzijdig, spelen anders dan leeftijdsgenootjes, kunnen zichzelf niet (lang) vermaken, kunnen niet (goed) samenspelen, gooien veel met speelgoed, enz. .. ... Voor deze kinderen is spelbegeleiding een mogelijkheid om de spelontwikkeling en spelontplooiing te stimuleren en (beter) op gang te brengen en te houden.
Spelbegeleiding is een methodisch doordachte vorm van extra hulp aan kinderen (en volwassenen) die hiaten en / of problemen hebben met hun spelontwikkeling en spelontplooiing. Bij spelbegeleiding gaat het om het begeleiden van het spel. De spelagoog leert in feite het kind (beter / anders) spelen, spelervaringen en spelmogelijkheden uit te breiden en het samenspel te stimuleren waardoor de ontwikkeling wordt bevorderd.
Plezier staat altijd op de eerste plaats.
Het kind staat centraal waarbij het zichzelf kan en mag zijn.
Ouders / opvoeders spelen een belangrijke rol in de begeleiding van het spel. Uiteindelijk brengen zij veel tijd door met het kind.
ONTWIKKELEN IS NIET SPELEN, SPELEN IS ONTWIKKELEN
